Sosyal Müzik: Başta Basçılar Olmak Üzere...

1- Three (Affirmation Part I) - Arild Andersen Group

Norveçli bas üstadı Arild Andersen, elli yıldan uzun süredir ECM ile çalışan bir müzisyen. ECM de zaten 54-55 yıllık olmalı. Müthiş bir müzisyen, her zaman zor işlerin peşinde olduğunu söylüyor. Andersen eylül ayında caz müziğine yaptığı olağanüstü katkıya istinaden Norveç kralı 5.Harald tarafından bir madalya ile ödüllendirilmiş, “Commander of the Royal Norwegian Order of St Olavs” 

Yeni quarteti ile 2021’de Oslo’da yaptığı kayıt 2022’de yayınlandı, Affirmation.  Albüm, neredeyse tamamen doğaçlamaymış. 24 ve 13 dakikalık iki bölüm halinde kaydetmişler. Hatta ilk stüdyoya girdiklerinde önce materyali yazılı olduğu gibi kaydetmişler. Ertesi gün Manfred Eicher’in her müzisyene her zamanki tavsiyesini düşünüp bu defa doğaçlamaya girişmişler. Dört usta müzisyenin bir arada anlık yaratıcılıklarla müzik yaptığı düşüncesi bile heyecan verici. Tabii çok iyi bir albüm çıkmış ortaya.

2- Sant Esteve - Bill Laurance, Michael League

Snarky Puppy’nin iki kurucusu ve liderinden yeni bir albüm, 27 Ocak’ta çıkmış. İkili albümü İspanya’da Michael League’in ev stüdyosunda kaydetmiş.
Michael League burada ud, akustik bas, bariton elektrik gitar, ngoni (Batı Afrika bası) çalıyor. Albüm 2020’de kapanma sırasında ikilinin geliştirdiği fikirler üzerine kurulmuş.

3- Earthness - Jasper Høiby

Danimarkalı basçı ve besteci Jasper Høiby’yi tabii ki Phronesis’ten tanıyoruz. Ama onun bir projesi daha var: Planet B, bir saksofon üçlüsü.
Josh Arcoleo - saksofon
Marc Michel - davul

Planet B’nin kafa yorduğu konular insanlığın güncel konuları: Sosyal adalet, küresel iklim değişikliği, Yapay Zeka, Finansal Reform. Bu albümleri insan olmakla yaşadığımız gezegen arasında bağlantı kurmaya çalışıyor. Yaşadığımız küresel problemlere insani ve olumlu bir gözle bakmaya çalışıyor Jasper Høiby.

Bazı parçalarda vizyoner ve sosyal aktivizim lideri olan kadınlar, Grace Lee Boggs, Ruby Sales ve Jane Goodall’ın konuşmaları da var. Müziğe de yansımış bu yer yer dingin, yer yer de problemlerin içinde huzurunu yitirmiş ruh halimiz. İçten ve dokunaklı bir albüm What It Means To Be Human.

4- Sweet Lorraine - Ron Carter, Jon Batiste

Bu defa 2022’de çıkan bir film konumuz, Ron Carter’ın -85 yaşında kendisi- hayatını ve kariyerini ele alan filmde Carter hakkında konuşmaları için davet edilen pek çok müzisyen var. Stanley Clarke, George Benson, Elvis Costello, Jon Batiste, Herbie Hancock, Christian McBride, Renee Rosnes, Sonny Rollins… Filmin bir soundtrack albümü de çıkmış haliyle. Çeşitli festivallerden, canlı performanslardan derlenen kayıtlarla oluşmuş, çok da güzel bir seçki olmuş.

Genç dehalardan piyanist, şarkıcı, TV sunucusu Jon Batiste ile seslendirdikleri parça, Ron Carter’dan da eski 1928’de yayımlanmış sonra da bir caz klasiği olmuş Sweet Lorraine. Carter’ın çok sevdiği bir parça, galiba ilk defa 1994’te bir albümüne almış. Carter ve Batiste’in birbirlerinin doğaçlamalarına tepkileri, yorumları ile sanki iki arkadaşın vakit geçirmek için bir şeyler çalmasına, müzik yapmasına şahit oluyormuşuz gibi.

5- More Coffee Please - Dezron Douglas

New York’lu basçı Dezron Douglas’ın canlı kaydedilen albümü ATALAYA'nın notlarında Douglas, “Mistisizm, Sihir, İnanç, Aşk, Güç ve Muhakeme! Bunlar, Müziğin yaratıcı sürecini somutlaştıran kelimelerdir.” demiş. Makaya McCraven, Pharoah Sanders ve Ravi Coltrane’le çalmış. Ama sürekli ve dikkatli dinleyicilerimiz onu partneri arpçı Brandee Younger’la pandemi döneminde yaptığı kapanma albümü Force Majeure’den hatırlayacaklar.
Aynı o albüm gibi samimi, gerçek bir albüm Atalaya.
Dezron Douglas – bas
George Burton – klavyeler
Joe Dyson Jr. – davullar
Emilio Modeste – saksofonlar
Müzikler yer yer fazlasıyla lirik, yer yer dissonant. İlginç ve hiç sıkmayan bir döngüde ilerliyor. Geçen senenin iyi albümlerinden biri Atalaya.

6- Daily Jubilee of Dancing Herbie D. - Jeff Denson, Romain Pilon, Brian Blade

Jeff Denson (bas) – Hem akademik hem performans açısından çok başarılı bir müzisyen. Berklee Caz Konservatuarı’nın dekanıymış. Albümdeki bestelerin çoğunluğu da onun. 1999’da Berklee’de Romain Pilon ile tanışmış.
Romain Pilon (gitar) – Grenoble’dan, 1998’de Berklee’den burs kazanarak Amerika’ya gelmiş. 2003’te geri dönmüş Fransa’ya
Brian Blade (davul) – Blade'i anlatmaya hacet yok, kendisi çok sevdiğimiz ve devamlı çaldığımız bir müzisyen.
Bitti – bitmedi tartışmaları süredursun, pandeminin müzik üzerindeki etkisi inanılmaz oldu. Bir yandan muazzam zorluklar, bir yandan bunları aşmak için geliştirilen yeni fikirler, sonra “açılınca” da ortaya dökülen zincirinden boşanmış yaratıcılık… 2019-2020’de beraber çalan, geleceğe yönelik planlar yapan bu üçlünün doğal olarak hevesi kursağında kalmış. 2022’de “haydi, bıraktığımız yerden devam edelim” demişler.

8- Lokum - Avishai Cohen

2022’nin Mayıs ayında çıktığından bizim hiatus’umuza denk geldi bu albüm. İlk saniyede Avishai Cohen albümü diyeceğiniz melodiler, sevenleri için çok keyif verici, “Doğu Akdeniz”, Ortadoğu, Avrupa cazı füzyonu… Cohen’in ilk ortaya çıkışı 1997’ymiş, Chick Corea ile. Bugünlerde kendisi gençlere kol kanat geriyor. Trionun heyecan verici diğer elemanları Azeri piyanist -çok genç ve çok yetenekli Elçin Şirinov ile İsrailli genç kadın davulcu Roni Kaspi.